گفت وگو با دختر پادشاه افغانستان در دهه 40

ریاست سازمانی را دارم به نام «سازمان زنان رضاکار».

امروز بیشتر تلاش این جمعیت برای باسواد کردن زنان افغانستان است؛ زنانی که در سن لازم از تعلیم و تربیت عمومی محروم بوده اند و امروز ناچارند که در سنین بالا به آموختن بپردازند.

- ریاست سازمانی را دارم به نام سازمان زنان رضاکار .

امروز بیشتر تلاش این جمعیت برای باسواد کردن زنان افغانستان است؛ زنانی که در سن لازم از تعلیم و تربیت عمومی محروم بوده اند و امروز ناچارند که در سنین بالا به آموختن بپردازند.

پنجاه وچند سال پیش، در روزگاری که افغانستانِ همسایه گام به گام به سوی آموزش، حضور اجتماعی، و حقوق سیاسی زنان پیش می رفت، خبرنگار مجله سپیدوسیاه در کاخ سعدآباد با بانویی گفت وگو کرد که نماد امید و تلاش برای پیش برد جایگاه زنان افغان بود: والاحضرت بلقیس، دختر پادشاه محمدظاهرشاه.

او از کلاس های سوادآموزی برای زنان بزرگسال، فعالیت های اجتماعی، و سهم پررنگ بانوان در عرصه هنر گفت؛ از آینده ای که آن زمان می شد روشن دید.

اما امروز، مرور همان سطرها، طعم تلخ واقعیتی را دارد که بر این سرزمین سایه انداخته است؛ جایی که درِ مدرسه و دانشگاه بر روی میلیون ها دختر بسته شده، حق کار و حضور اجتماعی از زنان سلب شده، و دهه ها امید و تلاش، در گردباد سیاست و افراط گرایی به آزمونی سنگین کشیده شده اس�