حفاظت دیجیتال از میراث فرهنگی، انتخاب یا ضرورتی تاریخی؟

یک کارشناس دیجیتال سازی میراث فرهنگی معتقد است: استفاده از فناوری های نوین برای حفاظت از میراث فرهنگی یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی تاریخی است.

- یک کارشناس دیجیتال سازی میراث فرهنگی معتقد است: استفاده از فناوری های نوین برای حفاظت از میراث فرهنگی یک انتخاب نیست، بلکه ضرورتی تاریخی است.

به گزارش خبرنگار مهر، میراث فرهنگی ایران، از تپه های باستانی و معماری های شکوهمند گرفته تا آیین ها، زبان ها و سنت های شفاهی، گنجینه ای بی نظیر از هویت و تاریخ ملت ایران را در خود جای داده است.

اما این میراث ارزشمند در دهه های اخیر با تهدیدهای جدی از جمله تخریب طبیعی، فرسایش زمانی، توسعه شهری غیرهدفمند، غارت، جنگ و بحران های اقلیمی مواجه بوده است.

در چنین شرایطی، استفاده از فناوری های نوین برای حفاظت از این میراث، نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی تاریخی است.

در گذشته مستندنگاری میراث فرهنگی محدود به نقشه برداری دستی، عکس برداری دوبعدی و توصیفات نوشتاری بود.

اما امروزه فناوری هایی مانند اسکن لیزری، فتوگرامتری، مدل سازی سه بعدی و امکان مستندسازی دقیق، پویا و قابل تعامل با میراث را فراهم کرده اند.

این فناوری ها نه تنها اطلاعات دقیق تری نسبت به روش های سنتی ارائه می دهند، بلکه امکان بازسازی، آموزش و تعامل مجازی با آثار را نیز ممکن می سازند.