درو باز کن! کیک تولدت خراب شد

شواهد نشان می دهد که نوجوانان امروزی وقتی در خانه اند از جامعه دور نیستند.

وقتی درِ اتاقشان را بسته اند و با هدفون گوش هایشان را پوشانده اند شاید با والدین در ارتباط نباشند؛ - این روزها والدینی می بینم که به دلیل در خانه ماندن فرزندانِ نوجوان خود، اوقاتشان تلخ است.

آنان احساس می کنند که فرزندانی افسرده دارند که تنهایی، گوشه گیری و جامعه گریزی را ترجیح می دهند.

به اعتقاد آنان فرزندانشان، با چشم های گود افتاده اصلاً در این دنیا نیستند.

جالب آنکه وقتی با فرزندان آنان گفتگو می کنم متوجه می شوم که به دلیل دیدن نگرانی (به تعبیر خودشان) بی اساس والدین، خنده ای عصبی بر چهره دارند و اتفاقاً آنان نیز اعتقاد دارند که والدینشان در این دنیا نیستند! آیا بیرون نرفتن برخی نوجوانان نشانه جامعه گریزی است و واقعاً باید دراین خصوص بیمناک بود؟ ری اولدنبرگ در سال 1989 در کتاب مکانِ بسیار خوب مفهوم مکان سوم را بکار برد.

مراد او مکان های اجتماعی غیررسمی بودند که بیشتر برای معاشرت، و ارتباطات غیررسمی و دوستانه مناسب اند.

کافه ها، پارک ها، پاساژها و فضاهای عمومی شهری جزو چنین مکان هایی محسوب می شوند.

مکان سوم در کنار مکان اول، یعنی خانه، و مکان دوم، یعنی محل کار و مدرسه قرار دارد.