بازخوانی تاریخ؛ ماجرای اولین قطع روابط دیپلماتیک ایران و آمریکا

نیویورک تایمز، این ماجرا را به عنوان نمونه ای از حساسیت های بیش از حد رضاشاه به مسائل دیپلماتیک توصیف کردند! - به گزارش تابناک ، روابط دیپلماتیک ایران و آمریکا در قرن نوزدهم با ابتکار امیرکبیر و امضای قرارداد مودت در سال 1229 هجری شمسی (1850 میلادی) آغاز شد.

 این قرارداد، که نتیجه مذاکرات میرزا محمدخان (سفیر ایران در عثمانی) و جرج پرکینز مارش (سفیر آمریکا در عثمانی) بود، به منظور ایجاد موازنه در برابر نفوذ بریتانیا و روسیه در ایران شکل گرفت در دوران قاجار، آمریکا به دلیل دوری جغرافیایی و عدم داشتن منافع استعماری مستقیم، به عنوان یک نیروی سوم قابل اعتماد تلقی می شد.

این دیدگاه در دوره رضاشاه نیز ادامه یافت، به ویژه با توجه به سیاست موازنه منفی که هدفش کاهش نفوذ قدرت های بزرگ مانند بریتانیا و شوروی بود.

این نگاه حتی تا مقطع کودتای 28 مرداد 1332 هم توسط نخبگان ایرانی از جمله دکتر محمد مصدق پذیرفته شده بود .

  در دوره رضاشاه (1304-1320 هجری شمسی)، روابط ایران و آمریکا در ابتدا با همکاری های اقتصادی و فنی، مانند استخدام مستشاران مالی آمریکایی نظیر آرتور میلسپو، تقویت شد.

میلسپو در سال های 1922-1927 و سپس 1942-1945 برای اصلاح سیستم مالی ایران به کار گرفته شد و نقش مهمی در بهبود مدیریت مالی کشور ایفا کرد.