زباله های هسته ای: منبع بالقوه انرژی پاک در آینده

اما این رویا با یک مانع بزرگ روبروست: سوخت آن، ایزوتوپ نادر هیدروژن، تریتیوم، کمیاب و گران است.

تیمی از محققان آمریکایی در حال ارائه یک راه حل غیرمنتظره هستند: - به گزارش جماران به نقل از مجله علمی تریتیوم به دلیل خواص هسته ای منحصر به فرد خود، یکی از مهمترین موادی است که به عنوان سوخت برای راکتورهای همجوشی استفاده می شود.

ایده اصلی همجوشی هسته ای، وادار کردن دو هسته سبک به برخورد و همجوشی برای تشکیل یک هسته سنگین تر است که انرژی فوق العاده ای را آزاد می کند که بسیار بیشتر از انرژی تولید شده توسط شکافت هسته ای است.

دانشمندان می دانند که امیدوارکننده ترین واکنش همجوشی در عمل، همجوشی تریتیوم با دوتریوم، ایزوتوپ دیگری از هیدروژن، است.

این واکنش برای شروع همجوشی به انرژی کمتری نسبت به سایر سوخت ها نیاز دارد و بیشترین انرژی را در هر فرآیند همجوشی آزاد می کند، که آن را به عملی ترین گزینه برای راکتورهای آزمایشی مانند توکامک ها و ITER تبدیل می کند.

هنگامی که یک هسته تریتیوم (یک پروتون و دو نوترون) با یک هسته دوتریوم (یک پروتون و یک نوترون) ترکیب می شود، هسته حاصل هلیوم-4، که به عنوان ذره آلفا شناخته می شود، و یک نوترون پرانرژی است.