عباس عبدی: «معصیت بدون لذت» محدودکنندگان اینترنت

«می توان گفت که این معصیت نه تنها لذت ندارد، بلکه موجب زجر و عذاب گناهکاران هم می شود.

چرا؟ به نظر می رسد که نسبت بخشی از طرفداران ساختار با اینترنت، - می توان گفت که این معصیت نه تنها لذت ندارد، بلکه موجب زجر و عذاب گناهکاران هم می شود.

چرا؟ به نظر می رسد که نسبت بخشی از طرفداران ساختار با اینترنت، مثل جن و بسم الله شده است که یکجا جمع نمی شوند.

ولی مشکل اینجاست که نه می توانند بی خیال اینترنت شوند و تن به آن دهند و نه می توانند آن را قطع کنند.

عباس عبدی روزنامه اعتماد  در ادبیات دینی اصطلاحی وجود دارد به نام معصیت بدون لذت .

در واقع این نوع گناه را بدتر از گناهی می دانند که با هدف کسب لذت انجام می شود، چون در معصیت با هدف لذت، گناهکار می داند که کار بدی می کند ولی چون می خواهد لذت ببرد، گناه می کند و شاید بعدا هم پشیمان شود و توبه کند.

ولی در معصیت بدون لذت فرد به مرحله قساوت قلب و سقوط روحی می رسد.

در این گناه حتی بهانه ای برای انجامش نیست.

یکی از بدترین آن ها گناهان ساختاری و اداری است که فرد مرتکب ظلمی اداری یا سیاسی می شود بدون اینکه لذت شخصی هم ببرد.

ماجرای سیاست ایران درباره اینترنت مصداق روشن معصیت بدون لذت برای معصیت کنندگان یا حداقل برای اکثر آنان شده است.