نیمکت های فوتسال زیر تیغ امنیت سالن ها/سرمربیان قربانی می شوند؟

«سالن های فوتسال ایران امن نیستند»؛ این زخم کهنه سال هاست فوتسال ایران را با هر سوت داور، با هر اعتراض مربیان یا کادر فنی و مدیریتی، با هر پرتاب بطری یا اشیا از سوی تماشاگران آزار می دهد و نسخه ای قاطع برای درمان آن پیچیده نشده یا مسکن موقتی بوده که درمانی حاصل نشده است.

- نامش را هرچه بگذاریم حقیقت ماجرا را تغییر نمی دهد.

چه خشونت فیزیکی، چه هیجان افسارگسیخته عده ای تماشاگرنما یا بی نظمی ساختاری؛ هر چه که نامش باشد باید این اشتباه نابخشودنی اصلاح شود.

  به گزارش سرویس ورزشی تابناک، لیگ برتر فوتسال ایران به زودی آغاز می شود و بار دیگر هیجان به سالن های فوتسال بر می گردد.

هیجانی خالص که گاهی چنان آشوبی به پا می کند که سالن ها و سکوها را با هم به آتش می کشد.

 سالن های پر از هوادار فوتسال جایی برای اشتباه نیست.

نه برای داور، نه برای بازیکن، نه حتی برای تماشاگر خسته ای که می خواهد فقط از بازی لذت ببرد.

سکوها – به جای سنگر تشویق – گاهی به جایگاه پرتاب بطری، صندلی و ناسزا تبدیل می شوند.

انگار مسابقه، نه میان دو تیم، که بین دو ارتش در حال درگیری خیابانی است.

از تهران تا اهواز، از اصفهان تا تبریز، همه ی سالن ها یک ویژگی مشترک دارند: ناامنی به عنوان مهمان همیشگی!   مربیان، فرماندهان لشگر اعتراض! در هیچ ورزشی مثل فوتسال، فاصله ی کادر ف�