رصدخانه ای در کویر اصفهک(+تصاویر)

دیوار میانی را آخر از همه می چینیم.

با چهل و پنج درجه چرخش در هر خشت.

بافتی که می دهد شبیه نخل هایی ست که هر روز می بینیم و گاهی در سایه شان می خوابیم.

- دیوار میانی را آخر از همه می چینیم.

با چهل و پنج درجه چرخش در هر خشت.

بافتی که می دهد شبیه نخل هایی ست که هر روز می بینیم و گاهی در سایه شان می خوابیم.

عصر ایران- این پروژه متفاوت برای خود داستانی دارد که در ادامه به نقل از معمار خلاصه ای از آن را مشاهده می کنید: روزهای آخر زمستان است.

هوا باز دیوانه شده.

فشار تمام کردن کارها قبل از سال نو همه را به خیابان ها کشانده.

انگار تمرین کوچکی برای پایان جهان است.

ما در این میانه هم را می بینیم.

وقتی که زمان برای شروع چیزی نیست و همه چیز باید در سریع ترین حالت تمام شود.

ما در هوایی که نمی دانیم لباس مناسبش چیست و در زمانی نزدیک به سوت پایان، شروع می کنیم.

ساعت 10 صبح 20 اسفند 95، قرار ما در طبقه ی دوم کانون معماران معاصر است.

خودمان را آن طور که حدس می زنیم هستیم به هم معرفی می کنیم.

آشنایی شروع می شود.

گروه جدیدی هستیم ولی قرار همان است که سال قبل هم بود.

ساختن از خاک، در اصفهک، خراسان جنوبی، با قطار 17 ساعت دورتر از ما.

این بار چیزی می سازیم که خودشان خواسته اند.