وقتی روستایی های ایران گیر علاف می افتادند!

تا قبل از اینکه ماشین در انواع مدل و رنگ و با کاربری های مختلف به تهران بیاید، جابه جایی و حمل بار و همه کارهای سخت پایتخت نشینان بر دوش الاغ، - تا قبل از اینکه ماشین در انواع مدل و رنگ و با کاربری های مختلف به تهران بیاید، جابه جایی و حمل بار و همه کارهای سخت پایتخت نشینان بر دوش الاغ، قاطر و اسب بود.

این چهارپایان همانطور که به انسان خدمت می کردند باید خدماتی هم می گرفتند.

به این ترتیب مثل مکانیکی ها یا راسته فروش لوازم خودرو و .

که ماشین علت به وجود آمدنشان است، در تهران آن زمان در خیابان مولوی کنونی بازارهایی وجود داشت که همه امور مربوط به این زبان بسته ها آنجا انجام می شد؛ از دوخت پالون و زین و تشکچه و افسار برای خر و قاطر تا خریدوفروش حیوان و غذای آن.

به گزارش همشهری آنلاین، خریدوفروش کاه، یونجه و اسپرس در بازار علاف ها انجام می شد.

در این بازار در کنار آدم های خوب و حلال خور آدم هایی هم بودند که حین معامله و تعیین قیمت علوفه سر مردم کلاه می گذاشتند.

کشاورزان از اطراف شهر انواع علوفه را می آوردند به بازار علاف ها تا بفروشند و حیوان همیشه غذا برای خوردن داشته باشد.

علاف ها ترازوهای کفه ای خیلی بزرگی داشتند که هر کفه 3-4 متر قطر داشت و علوفه ها را درون توری هایی می ریختند که از ریسمان های کلفتی به هم بافته شده و چشمه هایش درشت