گذری بر کتاب «خار و میخک» یحیی سینوار

نویسنده موضعی میانه دارد و هم کارگر ناگزیری را درک می کند که هشت فرزند گرسنه دارد و هم مردم مقاومی که کار برای اشغالگر را خطا و گناه می دانند و این کلمات حکایت از نگاه جامعه شناسانه و انسانی شهید سنوار دارد.

- عصر ایران؛ احسان اقبال سعید - انسان شیفته کاستن از ارتفاع دیوارهای بلند کم دانی و محدود نمودن دریا به جامی نیم شکسته است تا رنج و دشواری اندیشه و جستن را بر تن فربه و در غلبه بدیهی انگاری را بر جان خویش هموار نسازد.

برای همین آدمها را با تمام روایت های گوناگون و ظرف های بزرگی که گاه بحری در کوزه اند فرومی نهد و آخرین روایت یا پرتکرارترین و نیز سهل ترین را گزین می نماید تا بگوید دانستم و با برچسب تمام، پرونده را در بایگانی ذهن فراموشکار و ناخاکسار بایگانی کند.

  نام شهید یحیی سینوار مرادف مرد جنگ و رزم و نیز عملیات مهیب طوفان الاقصی درهفتم اکتبر است که معادلات و باورهای ذهنی را درهم کوفت و نشان داد انسان حتی بی مدد ابزار برتر گاه چنان میانه میدان می خرامد و می درخشد که باز ایمان می آورند به آنکه تنها انسان انسان است و ابزار گاه هست و گاه نیست.

  به باورم سینوار تداوم مردان یگانه و قهرمان قرن بیستم در این روزگار نسبیت و عصبیت است.