کودکی امن؛ پشتوانه سلامت روان در بزرگسالی

یک فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان گفت: کودکی که در این دوره از زندگی خود محبت کافی نبیند یا هنگام گریه و اضطراب از توجه پدر و مادر محروم باشد، - ایسنا/اصفهان یک فوق تخصص روان پزشکی کودک و نوجوان گفت: کودکی که در این دوره از زندگی خود محبت کافی نبیند یا هنگام گریه و اضطراب از توجه پدر و مادر محروم باشد، در ناخودآگاهش حس ناامنی می کند.

این حس با او می ماند و بعدها در ارتباط با همسر و همکارانش دچار چالش می شود.

افسانه کرباسی در گفت وگو با خبرنگار ایسنا، اظهار کرد: رهاورد سلامت روان هر کودکی رضایت مندی اوست که این مهم نیز در گرو موفقیت های تحصیلی و هیجانی او محقق می شود.

اگر فرد نابالغ بتواند معیارهای رشدی را از نظر عاطفی، شناختی و ارتباطی دریابد، می گوییم روان این کودک سالم است.

چنانچه این معیارها به درستی در دوره کودکی فرد نهادینه شود، می تواند ارتباط خوب و مؤثری با خانواده یا دوستان و معلمان خود برقرار کند و به توانایی حل مسئله و سازگاری با مشکلات هم دست یابد.

وی با اشاره به اینکه در اختلالات روان ژن های بیمارگونه ای وجود دارند که استعداد فرد را برای بروز یک بیماری تعیین می کنند، تأکید کرد: تأثیر محیط و اطرافیان کودک به ویژه خانواده و از همه بیشتر پدر و مادرش بر سلامت روان او بسیار عمیق است.