انتصابات دولت و مسئله وفاق ملی

اکنون که در صدمین روز آغاز ریاست جمهوری مسعود پزشکیان قرار داریم، دولت علاوه بر مشکلات عدیده و مخاطرات پردامنه و بی سابقه ای که از بیرون تجربه می کند، - کنش گری در زمین غامض و پیچیده سیاست خود به خود به مثابه حرکت در میدان مین است و ظرائف و لطائف بسیار دارد.

حال تصور کنید که دولتی بر سر کار آمده که رییس آن خود را غیر تشکیلاتی می داند و عضویت حزبی در کارنامه سیاسی او ثبت و ضبط نشده و در نقطه کانونی یک گفتمان شناسنامه دار یا یک جریان و گعده سیاسی هم نقش آفرینی نکرده و در پیامد یک فع و انفعال غیره منتظره و قبض و بسط های سیاسی ناگهانی و از پیش تعیین نشده، سکان امور اجرایی یک کشور 85 میلیون نفری را عهده دار شده است.

اکنون که در صدمین روز آغاز ریاست جمهوری مسعود پزشکیان قرار داریم، دولت علاوه بر مشکلات عدیده و مخاطرات پردامنه و بی سابقه ای که از بیرون تجربه می کند، در درون هم مواجه با مطالبات و انتظاراتی است که عطف به آن سابقه مورد اشاره، کار را برای دولت سخت و طاقت فرسا کرده است.

از یاد نبریم که بعد از یک روند چند ساله ی گسست و انشقاق سیاسی و اجتماعی که در شیب نزولی مشارکت در انتخابات و چند تکانه گسترده اجتماعی و اعتراضی خود را نشان داد، در یک بازه زمانی کوتاه، اصلاح گران و تحول خواهان و تغییر طلبان از لایه های مختلف و متکثر جامعه د�