معجزه ملی!

به مسعود پزشکیان رأی خواهم داد چون معتقدم ملت ایران در مرحله اول ضمن اعلام آن «نه» بزرگ، با رأی به پزشکیان انگشت پای خود را نیز «لایِ درْ» گذاشت.

- معجزه این انتخابات، بلوغ ملی بود.

ملت ما عمیقاً رشید و بالغ شده است.

نه تنها دیگر نمی ترسد، نه تنها دیگر جوّگیر نمی شود، نه تنها دیگر با شعارهای چرب وشیرینی مثل یارانه طلایی و مسکن رایگان فریب نمی خورد، بلکه دیگر تحلیل ها و درخواست های روشنفکران و کنشگران و دانشگاهیان هم در او اثری ندارد.

او فقط به تشخیص خود عمل می کند و این، پیشرفت بزرگی در رفتار دموکراسی خواهی ملی ما در تاریخ پس از مشروطیت ایران است.

به گمان من کنش مردم ایران در این انتخابات، در کلِ تاریخ پس از مشروطیت، بزرگترین کنش مبتنی بر یک توافق بین الاذهانی خشونت پرهیز سیاسی بود که بدون حضور یک رهبری واحد یا متحد و بدون یک ایدئولوژی انسجام بخش رخ داده است.

این یعنی اکنون روح جمعی ایرانیان هم نقش رهبری سیاسی را برعهده گرفته است و هم نقش ایدئولوژی را.

این همان اکسیر فرهنگی ایرانی است که در تاریخ ایران بارها شاهدش بوده ایم.

اکنون دیگر روح جمعی ایرانیان، با این همه تنوع و تفاوت، خوب می داند که چه وقت باید چه کنشی را داشته باشند.