نه آبروی نظام را ببر، نه آبروی مرا!

مادرِ صیاد با دفتر تماس گرفت که «به حاج علی بگو یک کاری بکند.

این پسر، جوان است، سرباز است، گناه دارد.

» گفتم: «حاج خانم! خودتان بگویید بهتر نیست؟» گفت: - مادرِ صیاد با دفتر تماس گرفت که به حاج علی بگو یک کاری بکند.

این پسر، جوان است، سرباز است، گناه دارد.

گفتم: حاج خانم! خودتان بگویید بهتر نیست؟ گفت: قبول نمی کند.

پرسیدم: چرا؟ گفت: خودش تلفن زده که عزیزجان، فامیل وقتی برایم محترم است که آبروی نظام را حفظ کند و آبروی مرا هم نبرد.

به گزارش ایسنا، به نقل از شهروند، یکی از معضلات هر جامعه ای دوری از شایسته سالاری و میدان دادن به افرادی است که نه بابت تعهد یا تخصص خود بلکه صرفاً به دلیل روابط، پیشرفت کرده اند.

هرچند این پیشرفت شبیه به پلی لغزنده و فرسوده است و بالاخره فرو خواهد ریخت، اما دست کم ممکن است در کوتاه مدت، افرادی را که روابطی ندارند، ناامید کند و به یأس بکشاند.

چراکه در ظاهر می بینند بعضی به واسطه روابط، پله های ترقی را طی کرده اند و به ثروت، جایگاه یا موقعیتی به ظاهر رشک برانگیز رسیده اند.

به همین دلیل است که انسان اخلاق مدار در مقابل این روش می ایستد؛ حتی اگر به ضررش باشد.

مصداق آن را هم اگر بخواهید دنبال کنید، در زندگی شهدا فراوان است؛ چه آنان که در مقابل انحراف ها ایستادند و جان شان را بر سر این راه دادند، چه آنها که به جب