خطری جدی در کمین حیات/ کاهش بی سابقه اکسیژن در منابع آبی زمین!

غلظت اکسیژن محلول در آب به دلایلی کاهش می یابد؛ به عنوان مثال، آب های گرم تر نمی توانند اکسیژن محلول زیادی را در خود نگه دارند و با ادامه انتشار گازهای گلخانه ای که دمای هوا و آب را بالاتر از میانگین بلندمدت خود افزایش می دهد، - برای درک معنای مرزهای سیاره ای، باید زمین را به عنوان یک سفینه فضایی تصور کنید؛ سفینه ای که در فضای در حال حرکت است و تمام حیات را به شکلی که ما می شناسیم، با خود حمل می کند.

مرزهای سیاره ای، نشان دهنده محدودیت های حیاتی است که سفینه فضایی ما می تواند تحت آن ها به فعالیت بپردارد و شرایط لازم برای رشد تمدن بشری را حفظ کند.

آن ها مانند ریل های ایمن روی ترن هوایی هستند که مانع از خروج ما از مسیر و احساس خطر می شود.

  تاکنون، مرزهای سیاره ای عبارتند از: تغییرات آب و هوایی، اسیدی شدن اقیانوس ها، تخریب لایه ازن استراتوسفر، تداخل با چرخه های فسفر و نیتروژن جهانی، نرخ از دست دادن تنوع زیستی، استفاده از آب شیرین جهانی، تغییر سیستم زمین، بارگیری آئروسل و آلودگی شیمیایی.

  غلظت اکسیژن محلول در آب به دلایلی کاهش می یابد؛ به عنوان مثال، آب های گرم تر نمی توانند اکسیژن محلول زیادی را در خود نگه دارند و با ادامه انتشار گازهای گلخانه ای که دمای هوا و آب را بالاتر از میانگین بلندمدت خود افزایش می دهد، آب های سطحی کمتر