ناامیدی با مغز ما چه کار می کند

از نظر فیزیولوژیکی، استرس مزمن می تواند سیستم ایمنی را تضعیف کند، خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را افزایش دهد، و موجب سردرد، مشکلات گوارشی و اختلالات خوب شود.

- و از نظر روانشناختی استرس مزمن ناشی ناامیدی، منجر به اضطراب، افسردگی، تحریک پذیری و کاهش عزت نفس می شود.

ناامیدی واکنش هیجانی طبیعی است که در صورت عدم کنترل می تواند عواقب زیادی داشته باشد.

راهبردهای مقابله می تواند به کاهش تاثیر آن و حفظ ذهنیت سالم تر در طول زندگی ما کمک  کند.

   ناامیدی احساسی است که همه ما ممکن است گاهی آن را تجربه کنیم.

این حس یک واکنش طبیعی به موانع و شکست ها است.

  در حالی که علل ناامیدی گاهی اجتناب ناپذیر است، ناامیدی طولانی مدت یا شدید می تواند تاثیر روانی و فیزیولوژیکی قابل توجهی بر بهزیستی کلی ما داشته باشد.

  راهبردهای مقابله می تواند به کاهش تاثیر آن و حفظ ذهنیت سالم تر در طول زندگی ما کمک کند.

پیامدهای فیزیولوژیکی هنگامی که ما ناامیدی را تجربه می کنیم، مغز ما یک آبشار پیچیده از پاسخ های عصبی و فیزیولوژیکی را آغاز می کند.

  مرکز پردازش هیجانی مغز ( آمیگدال) فعال می شود و باعث ترشح هورمون های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین می شود.