در ستایش زندگی سگی! درس هایی از فیلسوفان «کلبی» عهد باستان

برخی از فیلسوفان یونان ترجیح می دادند به جای غوطه ور شدن در نظریات انتزاعی، فلسفه را در «عمل» پیاده کنند.

فیلسوفان «کلبی» (Cynic) از همین دسته بودند.

- در ستایش زندگی سگی! درس هایی از فیلسوفان کلبی عهد باستان برخی از فیلسوفان یونان ترجیح می دادند به جای غوطه ور شدن در نظریات انتزاعی، فلسفه را در عمل پیاده کنند.

فیلسوفان کلبی (Cynic) از همین دسته بودند.

واژه کلبی ترجمه کلمه یونانی کونیکوس به معنی سگی یا سگ مانند است.

به این فیلسوفان لقب سگ داده می شد زیرا مانند سگ ها زندگی می کردند؛ یعنی به عرف های انسانی بی توجه بودند و تنها برآورده ساختن نیازهای اساسی را دنبال می کردند.

 در کتاب های تاریخ داستان جالبی درباره مواجهه افلاطون و دیوگنس سینوپی (یکی از معروفترین فیلسوفان کلبی) نقل شده است.

داستانی که گرچه به افسانه شبیه است اما حقایقی درباره فلسفه کلبی را در دل خود دارد.

به گزارش فرادید، می گویند افلاطون که به طور جدی به ارائه تعریفی از انسان فکر می کرد، زمانی نتیجه گرفته بود که انسان ها حیوانات دوپای بدون پر هستند.

دیوگنس سینوپی هم یک بار یک مرغ پرکنده را در جمع افلاطون و شاگردانش پرتاب کرد و گفت: این هم انسان افلاطون! .