کتابی که ژن تاریخی ایرانیان را به رخ می کشد

شاهنامه فردوسی، ژن تاریخی (و به قول امروزیان «دی ان ای» ملی و قومی ایرانیان) را به آزمون و آزمایشگاه می کشاند و به ما یادآوری می کند که از کدام بستر پهناور و پربار برخاسته ایم.

- شاهنامه فردوسی، ژن تاریخی (و به قول امروزیان دی ان ای ملی و قومی ایرانیان) را به آزمون و آزمایشگاه می کشاند و به ما یادآوری می کند که از کدام بستر پهناور و پربار برخاسته ایم.

جلال رفیع در یادداشتی در ضمیمه فرهنگی امروز روزنامه اطلاعات نوشت: به نام خداوند خورشید و ماه که دل را به نامش خرد داد راه دانشمند و فیلسوف فقید مرحوم حسینعلی راشد در کتابی که سال ها پس از مرگ وی به نام فضیلت های فراموش شده منتشر شده، می گوید: پدرم هرگاه ابیاتی از شاهنامه می خواند و می شنید، اشک هایش جاری می شد.

  چرا؟.

 زاهد عابد عارف از دنیا گذشته ای مثل مرحوم حاج آخوند ملاعباس تربتی که نسبت به تلاوت مستمر آیات قرآنی و قرائت مداوم روایات اسلامی و اجرای دقیق احکام خمسه شریعت، تقیّد و تعهّدی سخت و سنگین داشت؛ چگونه و با چه پیوند و پیش زمینه ای می توانست نسبت به اشعار شاهنامه فردوسی ابراز احساسات کند؟  علاوه بر عادات و خاطرات دوران کودکی و نوجوانی و جوانی، که معمولاً نقالی شاهنامه و انتقال سینه به سینه داستان هایش، یکی از فصول همین عادات و خاطرات بوده است؛ می توان گفت که عامل نیر