تاریخچه و معرفی ورزش چوگان

بیرجند نام چوگان از نام چوبی که در آن استفاده می*شود برگرفته شده*است.

این بازی در ابتدا ورزشی عنوانی نظامی و جنگی داشت و سوارکاران ایرانی در آن استعداد اسب*های جنگی خود را به نمایش می*گذاشتند.

چوگان به هنگام کشور گشایی داریوش اول در هند، در آن سرزمین رواج یافت.

اروپاییان در زمان صفویان و در زمان استعمار خود در هند، با این بازی آشنا شدند و آن را در سراسر اروپا پخش کردند.

بعدها نیز ورزش*هایی از قبیل گلف و هاکی پدید آوردند که دسته*های استفاده شده در این بازی*ها به همان چوب چوگان برمی*گردد.

این ورزش در ایران پس از صفویان کم کم رو به فراموشی رفت.

البته در زمان پهلوی، در ارتباط با اروپاییان، چوگان دوباره مورد توجه قرار گرفت، ولی مانند گذشته رواج نیافت.

امروزه سعی می*شود توجه بیشتری به این ورزش نشان داده شود.

همچنین اقداماتی برای تاُسیس زمین*هایی سرپوشیده برای زنان انجام شده*است.

مشخصه*های زمین چوگانطول و عرض زمین چوگان به ترتیب 274 و 145 متر است (البته در کشور ایالات متحده آمریکا و آرژانتین این ابعاد کمی از استاندارد رایج بزرگ*تر می*باشد).

طول دروازه نیز 7 متر می*باشد.

مدت زمان مسابقهیک بازی چوگان به 6 دوره زمانی (چوکه) که هر کدام 7 دقیقه می*باشد تقسیم می*شود.