در این کلاس کمتر کسی خمیازه می کشد

همواره بر نقشِ مهم آنان در عرصه هنرهای سنتی و صنایع دستی تأکید می شود.

دستمزد اغلب آنان در رشته های مختلفِ صنایع دستی مانند بافندگی ناچیز است اما به هر روی فعالیت می کنند؛ - دختری که موهایِ مجعدی دارد، با شنیدن سوالم، لب به سخن باز می کند؛ این موضوع نوعی تهدید هم محسوب می شود چون در رأس صنعت، بخشی که سودآوری دارد، اساسا در انحصار مردان است اما بخشِ کارگری و تولید بر عهده خانم هاست و این نوعی تبعیض محسوب می شود که در حوزه ی فرش نیز قابل مشاهده است.

در ادامه دانشجویان دیگر نیز در بحث مشارکت می کنند.

خانمی که کم و بیش پوشش کامل تری نسبت به سایر دانشجویان دارد، درباره ی این موضوع چنین اظهار نظر می کند: اصلا نمی توان مطلقا اعلام کرد که صنایع دستی رشته ای زنانه است یا مردانه.

نسبتِ زنان به مردان در رشته های مختلف صنایع دستی متفاوت است و چه بسا حضورِ مردان در رشته ای پررنگ تر از زنان باشد.

او در ادامه دلیل می آورد: شاید بخاطر ظرافت ذهنی، خانم ها بیشتر به فرش گرایش پیدا کرده اند اما در عین حال آقایان طیف گسترده ای در حوزه فرش را در کنترل خود دارند.

خانم ها بیشتر دوست دارند در فضایِ آکادمیک حضور پیدا کنند و طراحی فرش را خیلی جدی یاد بگیرند و فقط به این بسنده نمی کنند که پشتِ دار قالی بنشینند و دو تا گره بزنند.