اینجا چایخانه امام هشتم است/بفرمایید یک زیارت به شیرینی طعم چای رضوی!

سید، شکلاتی از جیبش بیرون می آورد و برای تبرّک به من می دهد.

من که چای داغم را تازه خورده و راهی رواق امام خمینی(ره) هستم.

اما این جوان و دوستانش انگار سرما را نمی شناسند.

- گروه زندگی_هانیه ناصری: دستتان را به من بدهید تا مثل کبوترهای خوش اقبال حرم، بختتان بلند شود و دلتان حسابی هوایی.

از کدام باب وارد شویم؟ فکر کنم باب الحسن لطف ویژه ای دارد.

ببینید چقدر خلوت است و بی هیاهو.

کبوترهایش هم آرام ترند و بی صدا.

امام حسن(ع) است دیگر.

غربت حرمش هم زبانزد .

ماکت گنبد خضرا در وسط صحن پیامبر اعظم (ص) حال و هوای صحن جامع سابق را حسابی نبوی کرده و تداعی مدینه را دارد.

راستی حرم امام رئوف هم سیاهپوش عزای مادر است.

اینجا در و دیوار روضه خوانند.

روضه خوان یاد مدینه و حرم نبوی، امام مجتبی(ع) وغربت کوچه بنی هاشم،سیاهی های عزای مادر و غصه شهادت غریبانه او.

امروز آسمان هم می گرید.

به یاد گریه های آرام و بی صدای کودکان فاطمه(س).

به یاد شبی تاریک و غصه ای بزرگ.

*اینجا چایخانه بارگاه امام هشتم است  صدای مداحی زیبا قدم هایت را به سوی صحن باصفای کوثر می کشاند.

میون باغچه دلا بارون نم نم می زنه/ همسایمون در خونشون باز دار پرچم می زنه/ در و دیوار هیئتا، کتیبه های غم می خواد/ به خدا فاطمیه هم یه دونه محتشم می خواد.