یلدای ایرانی؛ از «شب چَره» تا آجیل مخصوص!

شب یلدا که امروزه آجیل مفصلی و مخصوصی دارد که جزو گران ترین آجیل ها هم هست قدیم ها آجیلش چه بود و از کجا می آمد؟ کل سال را هر چه قابل خشک شدن بود ریزه ریزه جمع می کردند برای شب نشینی یلدا.

- گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: آجیل شب یلدا در واقع از شب چَره آمده است که این بود: در روزهای کوتاه زمستان که کشاورزان فعالیت کمتر و وقت آزاد بیشتری داشتند اعضای خانواده با تاریک شدن هوا برای شب نشینی دور هم جمع می شدند و تا پاسی از شب در زیر کرسی داغ برای یکدیگر خاطره و داستان تعریف می کردند.

رونق بخش این شب نشینی ها نُقل، آجیل، میوه های تازه فصل و میوه هایی بود که در طول سال خشک کرده بودند.

به این تنقلات که هنگام شب نشینی و پس از صرف غذای اصلی خورده می شد شب چَره می گفتند .

برای شب یلدا که شب نشینی طولانی تر داشت شب چره ایرانیان هم مفصل تر می شد و احتمالاً در طول سال خوراکی های بهتر را برای شب یلدا جمع آوری و نگهداری می کردند.

البته این شب چره یلدایی یکسان نبود و در هر گوشه و کنار ایران هر نوعی از خوراکی بود که در همان منطقه کشت می شد یا در دسترس بود؛ گندم بوداده بود و نخودچی و شاهدانه و برنجک و تخمه هندوانه و کدو بود و بادام، گردو، پسته، فندق، مویز، انجیر و توت خشک بود.