جامی: خِرَد به جای تضرّع برای خلاصی/ انتخاب بین دو راه!

تو را مخیّر ساختم.

اگر خواهی، به یک ضربت پنجه، جان تو را بستانم و اگر خواهی لقمه لقمه تو را طعمه خود گردانم.

-     عصر ایران- بهارستان جامی به سبک گلستان سعدی و با نثر آهنگین همراه با شعر و حکایت هایی آموزنده است.

هر چند هیچ کتابی هم سنگ گلستان نیست و در زبان آوری شاعری هم چون سعدی سراغ نتوان گرفت اما جامی هم طبع لطیفی داشته و بی قصد رقابت با شاعران پیشین و در عین ابراز علاقه به ارادت به سعدی و حافظ آثاری بر جا گذاشته و بهارستان از این دست است و حکایت زیر از روضه هفتم نقل می شود:     شغالی، خروسی را در خواب، سحر بگرفت.

فریاد برداشت که من مونسِ بیدارانم و مؤذّنِ شب زنده داران.

از کشتن من بپرهیز و خون مرا به تیغ تعدّی مریز.

  چرا بی موجبی با من ستیزی؟   که خواهی بی گنُه خونم بریزی؟   شغال گفت: من در کشتن تو چنان یک جهت نیستم که به هیچ وجه از آن بازایستم.

خاطر خود را از اختیار بپرداختم و تو را در این صورت مخیّر ساختم.

اگر خواهی، به یک ضربت پنجه، جان تو را بستانم و اگر خواهی لقمه لقمه تو را طعمه خود گردانم.