دیکتاتورها چگونه حکومت می کنند؟

اقتدارگرایی و توتالیتاریسم صورت های متمایزی از حکمرانی است اما با هم ارتباط دارد.

سیاست اقتدارگرایانه در تقابلی اساسی با ایده آل های لیبرالیسم و لیبرتاریانیسم قرار دارد؛ - از این نظر که اقتدارگرایی بر تقدم اقتدار و قدرت بر آزادی و برتری قوانین بر تصمیمات شخصی تاکید می کند.

آنچه حاکم یا حکومت اقتدارگرا را به توتالیتاریسم بدل می کند، این است که دولت درصدد اقتداری تام بر جامعه باشد.

رژیم های توتالیتر مثل دیکتاتورها، حاکمان نظامی و حکومت های دین سالار اقتدار دولت را بر فراز حقوق افراد قرار می دهند و از قدرتشان برای تحکیم و کنترل زندگی خصوصی و عمومی مردم شامل دیدگاه ها، باورها و ارزش های مردم بهره می برند و هیچ گونه مخالفتی را بر نمی تابند.

تمام ایدئولوژی های سیاسی اعم از جناح راست و چپ در میانه طیف اقتدارگرایی و توتالیتاریسم قرار دارند و ایدئولوژی های اندکی به شکلی ناب، توتالیترند.

توتالیتاریسم اغلب عناصری ملی گرایانه و دینی دارد؛ گاهی دیدگاه هایی کاملا نژادپرستانه بروز می دهد و عموما به درگیری با ملت ها میل می کند.

دیکتاتوری در دولت توتالیتر به سبب محدودیت ها در حقوق و آزادی ها و حتی به سبب فقدان آن، حکومت قدرت سیاسی قابل ملاحظه ای در دست دارد که اغلب در قدرت تعداد محدودی از افراد یا حتی نزد یک نفر که به او دیکتاتور می �