زندگی در وحشت!

با آن که هیچ وقت دوست نداشتم سرنوشتم به طلاق گره بخورد، اما دیگر کارد به استخوانم رسیده است و تحمل زندگی در میان وحشت و دلهره را ندارم؛ چرا که هر لحظه احتمال دارد .

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخراسان، زن 34 ساله که مدعی بود هیچ راه دیگری جز طلاق برایش باقی نمانده و قانون تنها پناهگاه اوست، درباره سرگذشت تاسف بار خود به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری سپاد مشهد گفت: در کلاس سوم ابتدایی تحصیل می کردم که روزی مادرم برای آخرین بار صورتم را بوسید و مرا به دست پدرم سپرد.

آن روزها هنوز معنای این آخرین بوسه تلخ را نمی فهمیدم ،ولی خیلی زود به دختری افسرده و گوشه گیر تبدیل شدم؛ چرا که مادرم بعد از طلاق به شهر دیگری رفت و من هیچ گاه او را ندیدم.

بعد از این ماجرا بود که پدرم با زن جوان دیگری ازدواج کرد و من که هیچ اختیاری در این باره از خودم نداشتم ناچار شدم از همان دوران کودکی با نامادری زندگی کنم.

در این شرایط تا مقطع راهنمایی تحصیل کردم، اما روز به روز درس هایم ضعیف می شد و من که مدام سرزنش می شدم بالاخره درس و مدرسه را رها کردم و مشغول خانه داری شدم.

خلاصه وارد بیست و یکمین بهار زندگی ام شدم که زمزمه های ازدواج من و بابک شروع شد.

او پسر عمویم بود، ولی خانواده ای بسیار آشفته و نابسامان داشت.