استفاده از دگزامتازون و نانوذرات، استنت ها را بهبود می دهند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، از زمان اولین کاربرد استنت ها برای درمان عروق کرونر مسدود شده، پیشرفت های بسیاری نظیر آلیاژ های منیزیم قابل جذب زیستی برای بهبود نتایج بالینی رخ داده است.

- از زمان اولین کاربرد استنت ها برای درمان عروق کرونر مسدود شده، پیشرفت های بسیاری نظیر آلیاژ های منیزیم قابل جذب زیستی برای بهبود نتایج بالینی رخ داده است.

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، از زمان اولین کاربرد استنت ها برای درمان عروق کرونر مسدود شده، پیشرفت های بسیاری نظیر آلیاژ های منیزیم قابل جذب زیستی برای بهبود نتایج بالینی رخ داده است.

فناوری استنت قلبی عروقی، از نظر طراحی، مواد، پوشش و بسیاری از ویژگی های مرتبط دیگر، به طور مداوم در حال پیشرفت است.

سوال اینجا است که آیا پوشش های حاوی نانوذراتی راه حلی برای استنت های نسل بعدی هستند؟دانشمندان اخیراً آلیاژ مبتنی بر منیزیم (WE 43) را با دگزامتازون بسته بندی شده با نانوذرات پلیمری، به عنوان استنت آزمایش کرده اند.

یافته های این مطالعه به عنوان پیش اثبات نتایج جالبی در پی داشته است.

توسعه استنت های دارویی (DES) یک دستاورد کلیدی در فناوری استنت در نظر گرفته می شود، زیرا تنگی مجدد را به طور قابل توجهی از 20-30٪ (استنت فلزی برهنه) به 3-20٪ (استنت حاوی دارو) کاهش داده است.