زنان در ورزشگاه آزادی / فیفا کارآمدتر از اصلاح طلبان

اینکه دو دهه چنین تقاضایی وجود داشته باشد و تصمیم گیرندگان وقعی به این تقاضا ننهند و نهایتا با فشار فیفا به این خواسته ملی تن بدهند، یعنی چه؟ -    عصر ایران؛ هومان دوراندیش- ورود زنان به استادیوم آزادی در بازی اخیر استقلال در لیگ برتر ایران، قطعا واقعه مبارکی بود.

اگرچه برخی رسانه ها نوشتند که زنان بسیاری هم پشت در ورزشگاه ماندند یا موفق نشدند بلیت بخرند، ولی آنچه که رخ داد، به هر حال گامی به پیش بود.

  اما نکته غم انگیز ماجرا این است که ورود زنان به ورزشگاه آزادی نتیجه فشار فیفا بود.

از زمان روی کار آمدن دولت خاتمی، بویژه از اوایل دهه 1380، مطالبه ورود زنان به ورزشگاه های فوتبال در ایران مطرح بوده است.

اینکه دو دهه چنین تقاضایی وجود داشته باشد و تصمیم گیرندگان وقعی به این تقاضا ننهند و نهایتا با فشار فیفا به این خواسته ملی تن بدهند، یعنی چه؟   به نظر می رسد کمترین معنای این ماجرا این است که دموکراتیزاسیون صرفا امری درون زا نیست بلکه عوامل بیرونی و بازیگران خارجی هم در تحقق آزادی های دموکراتیک در یک کشور نقش دارند.

  ورود زنان به ورزشگاه ها، بویژه اگر حالتی نرمال پیدا کند و محدود و کنترل شده نباشد، قطعا مصداق دموکراتیزاسیون است.