سفر از جنس امیدآفرینی/ گذری بر آنچه در سفر دولت به دیار آفتاب رقم خورد

  غرق در صدای رسای ریحانه بودم که ناگاه خود را در میان کارگرانی با لباس و دستانی از جنس کار دیدم، در آنجا که سالن هایش تاریک بود، نوری از امید با شدت می تابید و من مات و مبهوت کارگرانی شدم که گویا کف خیابان ریختن های چند ماه قبلشان را به چرخش امروز چرخ های کار به یمن دولت جدید بخشیده بودند.

نه خبری از بگیر و ببند تیم های حفاظتی و امنیتی بود و نه از ماشین های آن چنانی، حتی از ریخت و پاش ها هم خبری نبود نه خبری از بگیر و ببند تیم های حفاظتی و امنیتی بود و نه از ماشین های آن چنانی، حتی از ریخت و پاش ها هم خبری نبود.

در چهره تک تک کارگرانی که می نگریستم دیگر خبری از ترس و دلهره بی پولی و بی کاری نیافتم، واژه ای امیدآفرین گوشم را نوازش کرد، واژه هایی که در پس ناامیدی این روزهای سخت اقتصادی در مقابل چشمان به رقص در آمده بودند.

رییس جمهور در جمع کارگران آذرآب با قاطعیت گفت: کاری می کنیم ظرفیت کارگری کارخانه به ظرفیت 3 هزار نفر سابق بازگردد ، با خود گفتم حتی اگر این واژه ها محقق نشود، اما امیدآفرینی اش هم قشنگ است.

کاری می کنیم ظرفیت کارگری کارخانه به ظرفیت 3 هزار نفر سابق بازگردد باید راهی شهری می شدیم که نامش امروز در جهان می درخشد، زادگاه امام (ره)، او که انقلابی عظیم در جهان رقم زد و نام خمین را در تاریخ این مرز و بوم ماندگار کرد.