شیرجه ای تا عمق تاریخ/ بازی های کودکانه در صخره های باستانی چشمه علی + عکس

 صدای شیرجه در قلب کهن ترین چشمه ایران، هیاهوی بازی های کودکانه در دامن چین چین سنگ خارای باستانی، بالاوپایین پریدن ها با لب های خندان و شادی های فارغ از غوغای روزمرگی.

تماشای همه این زیبایی ها در پس خستگی های زندگی، همچون نسیمی دل انگیز روح آدمی را نوازش می دهد و تا عمق تاریخ در خود فرو می برد.

محو تماشای بازی و شادی کودکان هستم و به باروی ری می نگرم، دیواری عظیم برای محافظت از شهر که امروز فقط 3 کیلومتر از آن باقی مانده است و در امتداد بارو، در پایین دست، نگاهم به چشمه کهن ملک ری دوخته می شود که خاطرات تلخ و شیرینش را نقل رهگذران می کند.

هشت هزار سال پیش، از دل صخره های البرز، چشمه ای جوشید و بر دشت طلایی ری جاری شد.

چشمه ای به وسعت تاریخ، که همچنان از دل سنگ خارا می جوشد و می خروشد و رازهای نهفته در سینه اش را فاش می کند.

چشمه از دل تاریخ می جوشد و بر پهنای زمان جاری می شود و رهگذران با نگاهی نه چندان عمیق، بر سرنوشت چشمه می نگرند و دمی به دور از غوغای شهرهای سربه فلک کشیدهِ پر از دود و دم، نفسی تازه کرده، اندک مجالی به ژرفای تاریخ می اندیشند و می گذرند.

و چشمه می ماند و خاطراتش.

  اینجا شمال ری و جنوب پایتخت است.