خاطره تکان دهنده هوشنگ مرادی کرمانی از دعایی

آقای دعایی پشت میکروفن که رفت بجای این که حرف بزند ، سرش را روی تریبون گذاشت و شروع به گریه کرد .

همه مات شان برد که چرا این کار را می کند.

- عصر ایران- رسم غالب این است که درباره روحانیون درگذشته هم لباسان و اگر سیاسی هم بوده باشد هم فکران سخن بگویند و خاطره نقل کنند.

سید محمود دعایی اما یک روحانی استثنایی بود چندان که با طیف های گوناگون ارتباط عاطفی داشت.

روحانی و معمم بود اما محدود به روحانیون نه.

مدیر مسؤول قدیمی ترین روزنامه در حال انتشار ایران بود اما از دایره رسانه ها فرارتر می رفت و وجه کرمانی و کویری او چنان پر رنگ بود که در حیات او باستانی پاریزی درباره اش نوشت و در ممات هم یک کرمانی پرآوازه دیگر هوشنگ مرادی کرمانی- نویسنده کودک و نوجوان و خالق اثر ماندگار قصه های مجید خاطره ای از کودکی دعایی را به نقل از خود او با ایسنا در میان گذاشته است: وی با بیان این که سیدمحمود دعایی آدم متواضع و فروتنی بود می گوید : بارها به ایشان گفتم تواضع و فروتنی را کلی شرمنده کرده ای.

مرادی کرمانی گفت: چه می توانم درباره اش بگویم ؟! ایشان آن قدر در مقابل آدم های کوچک و بزرگ متواضع و فروتن بودند که یک بار به او گفتم پیش آمده از این تواضع و فروتنی خسته شوید و یا این مسئله برای تان دردسر و توهینی شود؟ گفت بعضیها گفته اند اما من برای این حرفها اهم