ناصرالدین شاه؛ قتل در تونل سنت به مدرنیته

ناصر الدین شاه خود در تونل تاریخ بود.

نه در سنت نه در مدرنیته.

هم او می خواست از این تونل راهی به روشنایی بگشاید و هم ضارب او در پی گذار از این تونل طولانی بود.

- عصر ایران؛ مهرداد خدیر- هیچ کس نمی تواند بگوید اگر 126 سال پیش ناصرالدین شاه قاجار با گلوله میرزا رضا کرمانی از پا درنیامده بود او همچنان به کار مدرن کردن ایران ادامه می داد تا نیاز به جنبش مشروطه نباشد یا ظلم حاکمان محلی مردم را به تنگ آورده و به حساب شاه گذاشته می شد و مرگ او سبب شد راهی جز مشروطه و تأسیس عدالت خانه باقی نماند و 10 سال بعد فرزند او چاره ای جز امضای فرمان مشروطه نداشته باشد.

12 اردیبهشت 1275 خورشیدی ناصر الدین شاه قاجار که خود را برای جشن های پنجاهمین سال سلطنت (بر اساس محاسبه سال قمری) آماده می کرد در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی شهر ری- ترور و کشته شد.

شاید اگر حسین قلی خان صدرالسلطنه در ایوان هتلی در آمریکا در روز عید قربان گوسفندی را ذبح و شقه شقه نکرده و همچنان به عنوان اولین سفیر ایران در واشنگتن باقی مانده بود و شاه از این کار خشم گین نمی شد او هم از اهدای جلیقه ضد گلوله منصرف نمی شد تا وقتی میرزا رضا شلیک کرد بر جلیقه بنشیند نه قلب شاه.

قلبی که بزرگ تر از حد معمول بود و اگر مانند پیشنیان گمان می کردیم مرکز احساسات قلب است این بزرگی را به حساب عاشق پیشه بودن �