عشق به حضور کنار دانش آموزان درد را از یادم می برد

41 ساله است و امسال در پانزدهمین سال خدمت خود قرار دارد.

با پرس وجویی که از همکارانش داشتم شناختی نسبی از او پیدا کرده بودم.

اما باز هم از او خواستم تا از خودش بگوید.

با روی گشاده پذیرفت و گفت: مه لقا صفری هستم و در حال حاضر به عنوان معلم ششم ابتدایی در یکی از مدارس شهر مقدس قم مشغول خدمت هستم.

شنیده ایم با حالت شکستگی و درد پا، کلاس درس را تعطیل نکرده اید، ماجرا چیست؟ روز سیزدهم فروردین امسال، مشغول انجام مقدمات حضور در مدرسه بودم تا فردا ادامه برنامه درسی را با دانش آموزان داشته باشم.

به روی چهارپایه ای رفتم تا وسایل لازم  را از داخل کمد خارج کنم که ناگهان چهارپایه از زیر پایم خارج شد و متاسفانه با زانو بر زمین افتادم.

با توجه به تعطیل بودن مراکز درمانی و عدم حضور پزشکان، فقط درد کشیدم و نتوانستم در اولین روز درسی سال 1401، به کلاس بروم.

وقتی به پزشک مراجعه کردم گفت: مینیسک پای شما آسیب جدّی دیده و پای شما باید گچ گرفته شود و استراحت مطلق داشته باشید.

این نسخه پزشک، درد پای مرا افزایش داد؛ زیرا محرومیت از حضور در کلاس، چیزی غیرقابل تصور برای من بود.

وقتی از این معلم دلسوز پرسیدیم که چرا حاضر نشدید پای شما گچ گرفته شود و در نهایت چند روز از کلاس درسِ بچه ها بدون حضور شما گذشت؟ با روحیه ای قوی و سرشار از حسّ تعهد گفت: اگر چه پزشک به