ناسا و کشف راه جدید برای نظارت بر تلفات آب های زیرزمینی

دانشمندان روش جدیدی ارائه کردند که نویدبخش بهبود مدیریت آب های زیرزمینی است.

- این روش مشخص می کند که چه مقدار از آب زیرزمینی از سفره های زیرزمینی محصور در خاک رس از دست رفته و اینکه تا چه حد امکان دارد منطقه به حدی خشک شود که قابل بازیابی نباشد.

این روش همچنین مشخص می کند خاکی که در یک سفره زیرزمینی محصور نیست، تا چند سال بعد با کمک باران های معمولی دوباره پر شود.

تیم تحقیقاتی حوضه تولار کالیفرنیا، بخشی از دره مرکزی را مورد مطالعه قرار دادند.

این تیم دریافت که کلید تمایز بین این منابع زیرزمینی آب به الگوهای فرورفتن و بالا آمدن سطح زمین در این منطقه کشاورزی مربوط می شود.

دره مرکزی تنها یک درصد از زمین های کشاورزی ایالات متحده را تشکیل می دهد، با این حال سالانه 40 درصد از میوه ها، سبزیجات و آجیل این کشور در این منطقه رشد می کند.

چنین بهره وری تنها به این دلیل امکان پذیر است که کشاورزان با پمپاژ گسترده آب های زیرزمینی، 5 تا 10 اینچ (12 تا 25 سانتی متر) بارندگی سالانه دره را افزایش می دهند.

در سال های خشکسالی بیش از 80 درصد آبیاری از زیرزمین تامین می شود.

پس از چندین دهه پمپاژ، منابع آب زیرزمینی این منطقه در حال کاهش است.

چاه های حوضه تولار اکنون باید تا عمق 3500 فوت (بیش از 1000 متر) حفر شوند تا آب کافی پیدا شود و هیچ راهی برای اندازه گیری د�