ماجرای نگرانی شهید صیاد شیرازی برای یک خلبان

همه کادر پروازیحضور داشتند و نگران بودند، شهید صیادشیرازی هم خیلی نگران بود و دائما زیر لب دعای فرج امام زمان (عج ) را زمزمه می کرد.

ما هم به تأسی از آن شهید بزرگوار این کار را می کردیم.

- همه کادر پروازیحضور داشتند و نگران بودند، شهید صیادشیرازی هم خیلی نگران بود و دائما زیر لب دعای فرج امام زمان (عج ) را زمزمه می کرد.

ما هم به تأسی از آن شهید بزرگوار این کار را می کردیم.

به گزارش ایسنا، امیر سرتیپ دوم دکتر ابوالقاسم کیا از همرزمان سپهبد شهید علی صیاد شیرازی روایت می کند: تابستان 1373 به همراه شهید صیاد شیرازی برای بازدید از پرواز یک فروند هواپیمای میراژ به همدان ( پایگاه سوم شکاری ) رفته بودم.

یک فروند هواپیما آماده شد و سرهنگ خلبان نقدی بیک که خلبانی بسیار ماهر بود، هواپیما را به پرواز درآورد، ولی متأسفانه چرخ های عقب هواپیما کاملا جمع نشد، حتی در هوا باز و بسته هم نمی شد.

من به اتفاق شهید صیاد در محل کاروان حاضر و شاهد ماجرا بودیم.

همه کادر پروازی هم حضور داشتند و نگران بودند.

شهید صیاد هم خیلی نگران بود و دائما زیر لب دعای فرج امام زمان (عج ) را زمزمه می کرد.

ما هم به تأسی از آن شهید بزرگوار این کار را می کردیم.