نگاهی به آیین های چهارشنبه سوری

گفته می شود قدیمی ها اعتقاد داشتند که خاکستر چهارشنبه سوری نحس است، همچنین خانواده هایی که بیمار یا حاجتی داشتند، نذر می کردند و آش می پختند و.

.

- به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، علی بلوکباشی در نوشتاری با عنوان چهارشنبه سوری (بوته افروزی، قاشق زنی، فالگوش نشینی، بخت گشایی، و.

در شب آخرین چهارشنبه سال که در مجله هنر و مردم(1345، شماره پیاپی: 53 و 54) منتشر شده، درباره آیین بوته افروزی در چهارشنبه سوری آورده است: پیش از پریدن آفتاب از لب بام، بوته های خار و گَزَن را روی بام یا زمین در سه یا پنج یا هفت گُله کُپّه می کنند.

با نیم تاریک شدن آسمان، گِردِ هم می آیند و بوته ها را آتش می زنند.

هر کدام سه بار از روی بوته های افروخته می پرند و می خوانند: زردی من از تو، سرخی تو از من .

قدیمی ها اعتقاد داشتند که خاکستر چهارشنبه سوری نحس است؛ چراکه مردم، هنگام پریدن از روی آن، زردی و بیماری خود را به آتش می دهند و، در عوض، سرخی و شادابی آتش را به خود منتقل می کنند.

بنابراین، بوته ها که خاکستر شد، زنی آن را در خاک انداز جمع می کند و از خانه بیرون می بَرَد و در سر چهارراه می ریزد و، در بازگشت، درِ خانه را سخت می کوبد.

کسی از درون می پرسد: کیست؟ می گوید: منم.