تحلیل محسن هاشمی درباره ادامه جنگ پس از 61

در مقاله های قبل به علائمی از افراط در پیش از تهاجم عراق پرداختیم، از جمله توطئه های حذف قراردادها و تجهیزات نظامی چون هواپیماهای بلند پرواز و موشک های تهاجمی و دفاعی، - بحث انحلال و تضعیف تصفیه ارتش، منازعات قومی و منطقه ای.

تشدید اختلافات ایران و امریکا بعد از تصرف سفارت امریکا و طبعا عملیات نظامی امریکا در طبس، کودتای نوژه و چند مساله دیگر را باید به آن اضافه کرد.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، محسن هاشمی رفسنجانی در ادامه یادداشت خود در روزنامه اعتماد نوشت: روشن است که تجاوز رسمی موقعی آغاز شد که ایران آمادگی ورود به جنگ را نداشت و ارتش در حال تصفیه و بازسازی بود و رابطه اش با منابع اصلی تامین نیازهای لجستیکی قطع بود.

سپاه پاسداران تازه تاسیس شده و جوان بود و حتی وارد فاز نظامی نشده بود.

آنچه مدیریت جنگ را خدشه دار می کرد اختلافات افراطی بین جناح ها و ناسازگاری های بنی صدر بود.

نخست وزیری و رییس جمهوری در چالش بودند.

فرماندهی بنی صدر بر نیروهای مسلح و ناسازگاری با نیروهای مردمی و سپاه و بسیج کار جنگ را مشکل کرده بود.

لذا همین مسائل باعث گردید جبهه های جنگ عملا تا آخر سال 1359 جهش چشمگیری نداشته باشند، ولی در مقابل درگیری های داخلی با افراط سیاسی در 14 اسفند 59 به اوج خود رسید.