قصه دختر سرگردان!

دیگر از این اوضاع نابسامان خسته شده ام و از این که پدر و مادرم مرا به یکدیگر پاس می دهند زجر می کشم به همین دلیل نیز دوست دارم در بهزیستی زندگی کنم و.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازخراسان، دختر 15 ساله که با چهره ای پریشان و نگران وارد کلانتری شده بود در حالی که به شدت اشک می ریخت درباره قصه زندگی اش به کارشناس اجتماعی کلانتری طبرسی شمالی مشهد گفت: پدر ومادرم پنج سال قبل در حالی از یکدیگر جدا شدند که هیچ تفاهم اخلاقی با یکدیگر نداشتند اگرچه پدرم فرهنگی بود و مادرم نیز در شرکت هواپیمایی کار می کرد اما مدام با یکدیگر درگیری داشتند به طوری که ادامه زندگی مشترک برایشان امکان پذیر نبود.

آن ها زمانی از هم جدا شدند که برادر کوچکم شیرخواره بود و من هم در کلاس پنجم ابتدایی تحصیل می کردم و تقریبا آشنایی با ماجرای طلاق نداشتم.

آن ها با یکدیگر به توافق رسیدند که من نزد مادرم بمانم و پدرم نیز ماهانه مبلغی به عنوان نفقه به مادرم بپردازد ولی من نمی توانستم پدرم را به فراموشی بسپارم به همین دلیل به ارتباط با پدرم نیز ادامه دادم.

اما آن ها مدام نزد من از یکدیگر بدگویی می کردند تا مهر دیگری را از قلب من خارج کنند ولی آن ها پدر ومادرم بودند و من صمیمانه دوستشان داشتم.