جشنواره فیلم فجر عقب تر از سوگیری و شکل دهی به سینمای ایران / سیمرغ های فرمایشی نتیجه بی هویتی هستند + فیلم

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری دانشجو؛ حدود دو هفته ای تا برگزاری چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر باقی مانده است.

جشنواره ای که علی رغم همه نقاط ضعف و قوت همچنان مهمترین رویداد سینمایی ایران است.

- در واقع ما باید به سراغ منبع ماجرا برویم.

از بیرون این طور به نظر می رسد که که ما فکر می کنیم جشنواره ها سوگیری ایجاد می کنند.

در حالی که جشنواره ها ویترین نهاییِ سوگیری و جریان فکری مطالعه شده ای هستند که پیش تر به ان فکر شده.

در آن زمان فیلم ساز ها و جریان های فیلم سازی به این نتیجه می رسند که اگر روی موج ِاین مدل از تفکر و جریان سازی سوار بشوند، فارغ از اینکه به ان اعتقاد دارند یا نه، احتمالا مورد حمایت و توجه واقع می شوند.

از طرف دیگر رسانه ها، اذهان عمومی را برای پذیرش این قضیه اماده کرده اند.

این یک جریان کلی است که فقط در سینما نیست و در بخش های مختلف رسانه ای، تولیدات سینمایی و تصویری رد پای آن وجود دارد.

در ایران ما می خواهیم با امدن یک فرد، جریان سینما را درست کنیم.

ما اگر نگاه مبتنی بر مطالعه اسیب شناسی و جریان تولید فکر نداشته باشیم و این جریان منجر به کادر سازی و نیرو سازی نشود، خروجی سینمای ما آنچه می خواهیم نمی شود.

با ضرب و زور، حذف یک فیلم، ممیزی یک فیلم یا جایزه زوری به کسی دادن مساله حل نمی شود.