تاثیر هنر در افزایش کیفیت زندگی افراد سندرم داون

استفاده از انواع برنامه های هنری به ویژه هنر های تجسمی، چون سفال و نقاشی می تواند به طرق گوناگون در بهبود مشکلات افراد سندرم داون و افزایش کیفیت زندگی آنان مؤثر باشد.

- باوند با تاکید بر این نکته که نقاشی فعالیتی است که از تحول شناختی، عاطفی و اجتماعی تأثیر می پذیرد و به همین دلیل به مقیاسی وسیع در تشخیص روانی و روان درمانگری به کار گرفته می شود ، می افزاید: کودکی در تعریف قصه اش به صورت کلامی مشکل دارد، با نقاشی کردن می تواند اطلاعاتی درباره خودش، خانواده اش و محیطش بدهد یا برملا کند.

او می تواند با نمایش مستقیم مردم و وقایع و نمایش غیرمستقیم فرافکنانه از طریق نماد های سمبولیک، چنین کاری را انجام دهد.

او در ادامه می گوید: نقاشی و رنگ آمیزی کودک را به آزمایش و بازی ترغیب می کند و به هنگام استفاده از آن ها باید به خاطر داشته باشیم که کودکان از سطح مهارت های متفاوتی برخوردارند که وابسته به سن و رشد آن هاست.

مشاور باید از سطح مهارت هایی مناسب با رشد آگاهی داشته باشد.

به نحوی که عملکرد کودک را به غلط و نابهنجار تعبیر نکند و هنگام استفاده درمانی از این وسیله حداکثر بهره را به دست آورد.

خود کودکان سندرم داون نقاشی را نوعی بازی می¬پندارند و مشتاقانه به آن می¬پردازند، درست همان طور که در بازی افرادی با اسباب بازی ها و چیز های دیگ