وضعیت تلخ خانواده قربانیان اتوبوس سربازمعلم ها

نه روپوش داشت که به مدرسه برود نه کفش.

روپوش را از دختر همسایه عاریه گرفت اما همچنان کفش ندارد.

کیفش اما یادگار پدر است.

همان پدر سرباز معلمش که رویاهایش در همان سوم تیرماه در اتوبوس مرگ تکه تکه شدند.

- نه روپوش داشت که به مدرسه برود نه کفش.

روپوش را از دختر همسایه عاریه گرفت اما همچنان کفش ندارد.

کیفش اما یادگار پدر است.

همان پدر سرباز معلمش که رویاهایش در همان سوم تیرماه در اتوبوس مرگ تکه تکه شدند.

به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزنامه شهروند در ادامه نوشت: همه دار و ندارشان را فروختند تا اول مهرماه روی تخته سیاه بنویسد بابا آمد اما به کلاس درس نرسید.

یک ولوو قدیمی بی ترمز همه آرزوهای آن 33 مسافر زاهدان آباده را با خود برد.

رویاهای همه بازماندگان را هم کشت.

حالا خانواده قربانیان اتوبوس مرگ مانده اند با کوهی از رنج.

روی مدارک قربانیان ولوو افسار گریخته، حالا مهر متوفی خودنمایی می کند.

شهید اعلام شان نکردند.

پنجشنبه سوم تیرماه بود که از زاهدان به سمت آباده حرکت کردند.

33 سرباز معلم سوار بر یک اتوبوس قدیمی.

امریه سپاه داشتند و قرار بود پس از دوره آموزشی در آباده در روستاهای سیستان وبلوچستان تدریس کنند.

به کودکان محروم آموزش بدهند، اما نشد دیگر آن صبح سوم تیرماه میدان تفت یزد را ندیدند.