رابطه طالبان و رژیم اسراییل و علل احتمالی و پیامد ها

طالبان و رژیم اسراییل ظاهرا از حیث جغرافیا و مناسبات منطقه ای، ارتباط چندانی باهم ندارند.

اما آنچه در ادامه می آید، بیانگر رصد پتانسیلی در ایجاد روابط بین این دو موجودیت است و تلاش می شود بر برخی زوایای آن نوری تابانده و به میزانی مختصر و مفید از آن سخن گفته شود.

بدیهیست تحلیل ارائه شده، مبتنی بر پیشینه ها و نشانه هاست و قصد پیش گویی در میان نیست اما امید است دقت به نکات مطرح شده، برای علاقمندان مفید باشد.

آغازسال 1948، رژیم اسراییل با غلبه بر مبارزان فلسطینی اعلام موجودیت کرد.

بلافاصله کشورهای عربی همسایه فلسطین (معروف به کشورهای طوق) چون مصر، اردن، سوریه به همراه عراق با حمایت دیگر کشورهای عربی، جبهه های نبرد را به روی این رژیم گشودند که نهایتا تا سال 1949 و برقراری آتش بس، قریب به 70 درصد فلسطین تحت اشغال قرار گرفت.

رژیم اسراییل که در قیاس با شرایط آن روز خود، از ظرفیت چندبرابری ارتش ها و جوامع عربی در حمله و پشتیبانی خبر داشت، ضمن تلاش برای نفوذ به لایه های رهبری این کشورها و تلاش برای تضعیف این کشورها از درون، به دنبال دوستانی می گشت که به نوعی موجب تضعیف جبهه ی عربی شوند.

بر این اساس، استراتژی سیاست پیرامونی را شکل داد.