چگونگی اظهار دلتنگی امام نسبت به همسرشان

امام خمینی در پنجم شهریور سال 51 و زمانی که همسرشان برای دید و بازدید به ایران آمده بودند، نامه ای به ایشان نوشته اند که جای تامل بسیار دارد.

- به شرح زیر است: "بسمه تعالی 17 رجب 92 مخدره محترمه عزیزه مرقوم اول شما وقتی عازم کربلا بودم رسید.

مرقوم دوم امروز واصل شد.

دیشب از کربلا مراجعت نمودیم.

من و مصطفی رفتیم.

صغری[1]مریض بود، دیگران نیامدند.

حالا خوب شده است لکن بسیار ضعف دارد.

دیگران همه بحمداللّه سلامت هستیم.

شما که رفتید هوا گرم شد؛ یک شب هم پایین آمدم ولی عجالتاً بد نیست و راحت هستیم.

مصطفی برای اول ماه آمدند و حالشان خوب است.

قبل از نامه شما، نامه ای از فریده[2]جان آمد و جواب دادم، ان شاءاللّه رسیده است.

از قِبَل شماها همگی در کربلا و نجف زیارت می کنم و به همه دعا می کنم.

خداوند تعالی همه را سالم و سعید قرار دهد.

مصطفی شبها مرتباً اینجاست و روزها گاهی حسین می آید؛ امروز حسین و مریم[3] آمدند.

دیشب هم همگی اینجا بودند، چون از کربلا آمده بودیم.

جای شما خالی است.

اقلیما[4]پس از سلام می گوید شما زودتر بیایید که خیلی نبودن شما به ما اثر می گذارد؛ و می گوید شما مبلغ یکصد تومان از احمد بگیرید و بدهید دخترم.

شما مطلب اقلیما را عمل کنید ـ یعنی هر دو مطلب را.