محقق داماد: استاد حکیمی! به آرزویت – تحقق عدالت علوی – رسیدی؟

جا دار به استادمان جناب حکیمی بگوییم سال ها برای تحقق عدالت علوی قلم زدی، سخن ها گفتی، خون دل ها خوردی، فریادها زدی.

آیا به آرزویت رسیدی؟ - که می خواهد این قوی، زیبا بمیرد حدود 55 سال پیش، نخستین بار مرحوم استاد حکیمی رضوان الله تعالی علیه را در یکی از حجرات مدرسه نواب مشهد زیارت کردم.

من که آن روز طلبه ای جوان بودم، خود را در مقابل مردی یافتم که جهان بنشسته در گوشه ای بود و از دامنش ادب و فضل سرازیر می شد .

دستار خاکستری رنگی بر سر- و نه قبا بلکه پالتوی بلندی - بر تن داشت.

تسلطش بر ادبیات فارسی، ادبیات عرب، تاریخ، رجال و حدیث مرا خیره کرد.

استاد حکیمی که اصالتا اهل اردکان یزد و بزرگ شده خراسان بود، به زودی برای من به عنوان الگوی عالم عامل شناخته شد.

آثار قلمی حکیمی، نشان دهنده ذوق سلیم در نگارش پارسی و عربی است.

استاد حکیمی، هرچند رهبر فکری برای نظریه تفکیک شناخته میشد، اما از نظر اخلاقی مایلم به یک نکته اشاره کنم؛ آنچه من شاهد آن بودم، ادب و احترام بالایی بود که این بزرگوار به اربابان حکمت اسلامی می نمود.

من مکرر به چشم خود دیده بودم که او در مقابل استاد شهید مطهری طاب ثراه با کمال تواضع و احترام برخورد می کرد .