به نام نان و قلمی که از فضای جامعه صیانت می کند! 

خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) - طنز روز - فرزین پورمحبی می گویند: قلم اسلحه است ؛ در وهله اول این جمله کمی عجیب به نظر می رسد؛ چون قلم بیشتر شبیه هویج است تا تفنگ! خب مگر تفنگ با آن ظاهر نخراشیده اش به ناموس مان شبیه است که به آن ناموس می گوییم؟! از طرف دیگر مگر ماه با آن همه پستی و بلندی های قناسش، شباهتی به ناموس مان دارد که به آن قرص ماه می گوییم؟ در ادامه داستان هم باید گفت مگر خاصیت درمانی ماه قد یک قرص استامینوفن هست که لایق لقب قرص باشد؟! پس بر همین اساس هر وقت توانستید ارتباطی بین آهو، پروانه، غزال و یا هر حیوان دیگری با معشوقه تان برقرار کنید اطلاع دهید و ملتی را از نگرانی رها کنید! اما در مورد قلم و اسلحه اتفاقا این ماجرا تا دل تان بخواهد موضوعیت و ارتباط دارد آن هم به طور یک جا و به همه چیزهایی که در بالا آمده است، سرراست! چطوری؟ این طوری: - خبرنگار تک تیراندازی بدون درد و خونریزی شما بهتر از من می دانید اسلحه در درست هر کس که باشد او می شود تعیین کننده؛ یعنی حرف اول و آخر را شخص مسلح می زند! خب خبرنگار هم با قلم حرفش را به کرسی می نشاند البته نه با تیراندازی بلکه با منطقی از سر دلسوزی و البته بدون درد و خونریزی! بله مخاطب یک خبرنگار معمولا دست هایش را به نشانه قبولی و نه به نشانه تسلیم بالا می برد و حرف حقی را که پذیرفتن�