تراژدی سقـوط

سریال های تلویزیونی نقش هژمونیک نیرومندی داشته اند و اعتبار و مشروعیتی فراهم می کرده اند که می توانسته به دیگر بخش های رسانه ای مانند صداوسیما هم بسط یابد چنان که بواقع هم بسط یافته بود.

- اما چه اتفاقی افتاد که سریال سازی تلویزیونی سرنوشتی پیدا کرد که می دانیم؟ به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، روزبه آقاجری، پژوهشگر اجتماعی، در مروری بر صعود و سقوط سریال های تلویزیونی در روزنامه ایران نوشت: برای نسل هایی که تب وتاب نوجوانی و جوانی و میانسالی شان را در دهه پرآشوب شصت و هفتاد شمسی گذرانده اند، سریال های تلویزیونی یکی از خاطره انگیزترین بخش های آن دوران به حساب می آید.

سریال های درخشان و اثرگذاری مثل روزی روزگاری ، سلطان و شبان ، خانه پدری ، امام علی(ع) ، در پناه تو ، خانه سبز ، همسران ، پهلوانان نمی میرند ، شب دهم ، آژانس دوستی و پس از باران [1]، همگی، نمونه های موفق سریال سازی تلویزیونی بوده اند.

اما این روند ادامه نیافت یا به عبارت دقیق تر، نتوانست ادامه یابد.

تاریخ سقوط در نیمه دوم دهه هشتاد شمسی بود که تلویزیون (صداوسیما) قدرت هژمونیک اش را در عرصه سریال سازی غیر مذهبی از دست داد و تا نیمه اول دهه نود شمسی همان ته مانده اعتبارش در سریال های مذهبی را نیز خرج کرد؛ سریال هایی که بخش بزرگی از مردم را پای سفره های افطار در ماه رمضان به دیدن سریا�