نیما یوشیج این مرد را ندید اما او را وصی خود کرد

«محمد معین» را همه می دانند که لغت نامه نویس بود، ولی کمتر کسی از امروزی ها می داند که چه مرد نازنینی بود! سختکوش بود، ذهنی قوی داشت، وطن دوست بود و مهربان و محترم بود و یک «ایرانی» تمام عیار.

- همین دیروز گروه تاریخ خبرگزاری فارس ـ امین رحیمی: 13 تیرماه سال 1350 شمسی در تهران درگذشت، ولی پیش از آن در عمر کوتاهش مأموریت بزرگش را انجام داد.

در سال 1297 شمسی در رشت و در خانواده ای روحانی به دنیا آمد و نامش هم معلوم می شود از کجا آمده است؛ وقتی بدانیم پدربزرگ فاضلش لقب معین العلماء داشت.

در کودکی پدر و مادرش را از دست داد و نزد همین پدربزرگ پرورش یافت و خیلی زود شد آن چه باید می شد؛ باسواد و بافرهنگ و خدمتگزار به مردم و به زبان فارسی و ریشه های فرهنگ ایرانی.

در جوانی شد نخستین فردی که در رشته ادبیات فارسی در ایران دکترا گرفت و شد همکار علی اکبر دهخدا در تدوین لغت نامه دهخدا.

وقتی هم دهخدا با ایرانی ها وداع کرد، بنا به وصیت دهخدا، دکتر معین شد مسئول امور لغت نامه تا جلدهای بیش تری از آن چاپ شود.

تا همین جا و همین قدر که خدمت کرده بود برای باقی ماندن نام و آوازه اش کافی بود؛ ولی مگر فقط همین هاست! 23 جلد کتاب نوشت برای ایرانی ها و مقالات بسیاری هم نوشت و کتاب های بیشتری را هم تصحیح و ترجمه کرد و چون نیما یوشیج بدون این که حتی دکتر معین را دیده ب