سرنوشت ما را سنگ ها و عناصر معدنی تعیین می کنند؟

تنها با قدم زدن در آن تالار، انرژی ساطع از کائنات را در آن مجموعه احساس می کردم.

در مقابل من، در داخل یک پوسته سنگی سه متری به تخم مرغی می ماند که به دست خدایان گشوده شده باشد و یک سنگ آمتیست بنفش را در دل خود جای داده بود که گویی انوار کائنات را از خود به اطراف می پراکند.

زندگی این ژئود (geode- شکافی در سنگ که با کریستال یا دیگر مواد معدنی پر شده باشد)، 135 میلیون سال پیش با نشت آب به داخل یک غار زیرزمینی، یا حبابی در یک سنگ داغ آتشفشان در اوروگوئه آغاز شده و سپس دیواره های آن تبدیل به کریستال شده است.

در پشت آن، یک ژئود دیگر، یک کهکشان بنفش دیگر، در مقابل نمایشگاه اصلی قرار داده شده است.

این ژئود ها نمود سنگی کائنات در داده های اخترشناسی در مقیاسی برابر با چند نقطه یا کوچک تر هستند.

همه مواد معدنی بر یک اصل شکل گرفته اند: آب، حرارت، و فشار؛ اما همانند خانواده های ناراضی آثار تولستوی، هر سنگی داستان خاص خود را دارد.

پوسته زمین به تکه های موسوم به تِکتونیک تقسیم شد که روی مواد مذاب شناور بودند و به یکدیگر برخورد می کردند.

در نتیجه آن برخوردها، سلسله جبال و قاره ها پدید آمدند و در مناطقی که آن تکه ها از هم جدا شدند، اقیانوس ها و دریا ها جای گرفتند.