از فیلم هندی متنفرم!

«من مطمئنم حسین خودش را نباخته.

درست عین گویندا، عین شاهرخ خان حسابی جنگیده.

من شک ندارم مشت هایش صدای گیش گیش پوووووآه داده ولی هر چه زده و ناک اوت کرده، - من مطمئنم حسین خودش را نباخته.

درست عین گویندا، عین شاهرخ خان حسابی جنگیده.

من شک ندارم مشت هایش صدای گیش گیش پوووووآه داده ولی هر چه زده و ناک اوت کرده، کارگردان کات نداده و حسین که تک بوده، خسته شده و به زمین افتاده و بعد یکی از دو برادر بند توی کمر کاپشنش را دور گردن حسین محکم کرده و نگذاشته نفس بکشد و فیلم زندگی حسین تمام شده.

مخلص کلام این که راحت تان کنم من سال هاست از فیلم هندی متنفرم خلاص! به گزارش سایت قطره و به نقل ازایسنا، حامد عسکری، شاعر و نویسنده در یادداشتی در روزنامه جام جم نوشت: جعفر، پیراهن پیچ اسکن یقه خرگوشی می پوشید و دو دکمه بالایش همیشه باز بود که زنجیر زرد رنگ توی گردنش که یک فروهر گنده به آن آویزان بود، دیده شود.

یک کلاه چهارخانه ریز طرح فلانل ایتالیایی سرش می گذاشت.

موهایش را روگوشی اصلاح می کرد، سبیل بلند می گذاشت و شلوار دمپاگشادش، همیشه روی کفش های ورنی قیصری اش را می پوشاند.

جعفر یک موتور هوندای اصل ژاپن باک سرخ داشت که معروف بود داغ که می کند تازه هار می شود و هیچکس به گردش هم نمی رسد.