روح این روزهای تلویزیون که اصلا خبیث نیست!

احضار روح و برگشت مردگان دغدغه آدم های زیادی است؛ آدم هایی که قصد همه شان از این اتفاق تازه کردن دیدار با عزیز از دست رفته شان نیست.

بعضی ها می خواهند از چند و چون عالم پس از مرگ سر دربیاورند، - جی پلاس، جمعی نیز در پی سرگرمی ترسناکی هستند تا با آن آدرنالین خون شان را بالا ببرند.

چیزی شبیه بازی های دوران نوجوانی و جوانی که پای آدم را در شب به گورستان ها باز می کند یا باعث می شود، ملافه سفیدی نشانه حرکت روحی باشد.

ناگفته پیداست که اینها همه دلایل آدم ها به احضار روح نیست.

اما احتمالا پرطرفدارترین آنهاست.

شاید هم به خاطر فیلم های زیادی این طور فکر می کنم که در رابطه با روح و عالم برزخ و دنیای پس از مرگ در سینما و روی پرده نقره ای دیده ام.

فیلم هایی که همه جور روحی در آن پیدا می شود.

از روح های خبیثی که قصد دارند به دلایل مختلف دیگران را بترسانند تا ارواح عجیب فیلم های دیگران (آلخاندروآمنا بار) روح (جری زوکر) و انیمیشن تماشایی و جذاب روح (پیت داکتر) که نگاه تازه تری به عالم پس از مرگ و رابطه آن با زندگی دارند.

فیلم هایی که با هر بار تماشای شان می توان از خود پرسید، چرا سینمای ایران و تلویزیونش نتوانسته از این شخصیت پویا استفاده درستی ببرد.