محله سعدیه شیراز

حانیه حسین پور 31 فروردین 1400 / 16:21محله سعدیه از قدیمی ترین محله های شیراز، واقع در شمال شرقی این کلانشهر و یکی از جذابیت های گردشگری شهر راز از دیرباز تاکنون است.

در شمال محله یا شهرک سعدی، محدوده آب زنگی و قسمت جنوبی کوه بمو و در جنوب آن بلوار سرداران و شیراز و در شرق، بخش خرامه و روستای بردج در غرب آن هم کوه برآفتاب و چهل مقام قرار دارند.

اسناد و مدارک تاریخی در باب گذشته های شهرک سعدی در دست نیست؛ اما وجود دو قلعه و یک چاه در بلندترین نقطه ارتفاعی کوه فهندژ (کهندژ) نشان از آن دارد که سابقه سکونت در این مکان به بیش از سه هزار سال و بلکه بیشتر می رسد.

قلعه ها و چاه های این محل، نشان از سکونت و مرکزیت حکومتی و مذهبی پیش از اسلام دارد.

باغ های دلگشا و طاووسیه هم می توانند شاهدی بر زندگی و حیات دیرین این منطقه باشند.

نام فعلی محله یا شهرک سعدی بر گرفته از نام شیخ سعدی شاعر بلند آوازه مدفون در این محدوده است.

ابومحمّد مُشرف الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف متخلص به سعدی، شاعر و نویسندهٔ بزرگ قرن هفتم هجری قمری است.

اهل ادب به او لقب استادِ سخن ، پادشاهِ سخن ، شیخِ اجلّ و حتی به طور مطلق، استاد داده اند.

او در نظامیهٔ بغداد، که مهم ترین مرکز علم و دانش جهان اسلام در آن زمان به حساب می آمد، تحصیل و پس از آن به عنوان خطیب به مناطق مختلفی ا�